Sinds bekend raakte dat minister van Justitie Vincent Van Quickenborne werkt aan een Koninklijk Besluit dat reclame voor weddenschappen verbiedt, woedt het maatschappelijk debat over gokken en gokreclame in alle hevigheid. Ook de Nationale Loterij vangt daarbij veel wind, omdat het KB de kansspelen van het overheidsbedrijf ontziet. Intussen nam de Nationale Loterij een duidelijk standpunt in, dat we hieronder integraal weergeven.
Beste Partner,
De voorbije dagen is er veel gezegd en geschreven over een ontwerp voor een koninklijk besluit (KB) van Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne rond het verbod op gokreclame. Dat KB stelt dat gokbedrijven of platformen mogen dan niet meer adverteren op radio en televisie, maar ook niet meer op sociale media, in kranten of op affiches op straat. Het is goedgekeurd door zes bevoegde ministers, maar moet nog worden goedgekeurd door de Europese Commissie en voor advies langs de Raad van State.
Een vraag die overal ter sprake kwam: wat met de Nationale Loterij? Wij verduidelijken graag ons standpunt met onze partners.
De Nationale Loterij is geen gokbedrijf
Uiteraard miskennen we bij de Nationale Loterij niet dat er een probleem is van gokverslaving. Sterker nog, we waarschuwen al enkele jaren dat de vrijmaking van de markt zo’n tien jaar geleden, zonder strenge regels, en de steeds agressievere en misleidende praktijken van de privéoperatoren tot een grote sociale problematiek van verslaving zou leiden. We zijn er ons maar al toe goed bewust van het feit dat een gokverslaving een ziekte is die ervoor zorgt dat een individu niet meer naar behoren kan functioneren, iets wat niet alleen een nefast effect heeft voor zijn eigen gezondheid, maar ook een impact heeft op zijn directe omgeving. Daarom dringen we er vanuit de Nationale Loterij dus al veel langer op aan om een betere bescherming voor spelers te bieden. Strengere wetgeving en handhaving zijn daar een belangrijk element in en we zijn er zeker voorstander van maar het probleem moet vooral daar aangepakt worden waar het ontstaan is.
Alleen worden loterijspelen en (sport)weddenschappen andermaal te makkelijk over dezelfde kam geschoren. Het belangrijkste onderscheid zit hem in de aard en dynamiek van de verschillende spelen. Een Loterijspel heeft een traag spelverloop in vergelijking met ‘live betting’ bijvoorbeeld. Zelfs een kraslot wekt niet dezelfde adrenaline als het gokken op een ‘live event’ of nog, het gevoel van controle of er als beste van de vriendengroep uitkomen bij het gokken. Bovendien beloven privéoperatoren steeds hogere pay-outs, iets waar problematische spelers natuurlijk sterk door aangetrokken worden. Deze voorbeelden tonen aan dat het risico op verslaving veel lager ligt bij producten van de Nationale Loterij dan bij deze van de privaatoperatoren zoals sportweddenschappen, online casinogames enz. Het standpunt van het Europees hof is dan ook heel duidelijk: er moet proportionaliteit zijn tussen het ‘promoten’ van spelen met een laag of een hoog verslavingsrisico. Concreet wil dit zeggen dat spelen met een laag risico sterker naar voor geschoven mogen worden dan producten met een hoog verslavingsrisico.
De kanalisatieplicht van Loterij én overheid
Dit brengt ons bij onze fameuze ‘kanalisatieplicht’. Dit houdt eigenlijk in dat de overheid de spelers wil beschermen door hen van risicovolle spelen te leiden naar minder risicovolle, met andere woorden van een illegaal speelcircuit naar een legaal. Binnen dat legaal circuit opnieuw van gevaarlijke tot minder gevaarlijke spelen met als uiteindelijke doel de speler te leiden van de privaatsector naar de Nationale Loterij, opnieuw omdat daar de meeste garantie zit op veilig en verantwoord spelplezier.
De Nationale Loterij is uiterst transparant over de winstkansen van haar spelen waarbij het duidelijk is dat de kansen laag liggen. Mensen spelen dan ook voor bescheiden inzetten, die ze kunnen missen, ze willen kans maken op een mooie winst maar ze zijn zich er goed van bewust dat de kans daarop klein is.
Dat is meteen ook de reden waarom de overheid ons moet beschermen en ons op een andere manier moet behandelen als aanbieders uit de private sector. De mensen die interesse hebben in een kansspel moeten zoveel mogelijk tot bij de Nationale Loterij geleid worden. Op die manier is de kans eerder klein dat ze zullen vervallen in problematisch speelgedrag. Indien dat toch zou dreigen te gebeuren zijn we bij de Nationale Loterij al lang aan de slag met het, via data, opsporen van mensen die tekenen vertonen van ongezond speelgedrag. We zullen hen steeds met verschillende middelen afremmen. Dat is diametraal het tegenovergestelde van wat de privéoperatoren doen met hun kwetsbare spelers.
Daarnaast is er het feit dat gereguleerde websites beter aan strengere regels zouden voldoen. Dat zal ervoor zorgen dat spelers makkelijk het verschil opmerken tussen een gereguleerde website die aan strenge regels beantwoord en een illegale site die vrij is zich aan de spelers te presenteren zoals het hem schikt.
Zelfregularisatie bij de Nationale Loterij
De Nationale Loterij doet aan een strenge zelfregularisatie. Ook wij hebben namelijk een sportweddenschappenplatform Scooore, maar daarvoor gelden bij ons strengere regels dan in de privésector, regels die we onszelf hebben opgelegd ter bescherming van onze spelers. Ons Scooore-filiaal is losgekoppeld van onze loterijspelen omdat we niet willen dat onze spelers op bijvoorbeeld onze website in contact komen met sportweddenschappen.
Privéoperatoren schermen vaak ter verdediging met ‘de Epislijst’ alsof deze zou volstaan om de gokproblematiek in te dijken. De Epislijst is een lijst waar je jezelf of iemand anders kan op aanmelden waardoor je niet meer kan deelnemen aan gokactiviteiten. Dit is reeds een verregaande stap om je te beschermen tegen gedrag dat te ver doorgeschoten is maar dan is het kwaad eigenlijk al geschied. De mensen die daar hun toevlucht toe zoeken zitten al in de problemen en proberen met alle middelen het tij te keren. Deze lijst is dus niet echt een beschermende maatregelen maar eerder een wanhoopspoging van reeds verslaafde mensen om te stoppen.
Door ervoor te zorgen dat het niet zover moet komen is het belangrijk veel vroeger in het proces in te grijpen en ervoor te zorgen dat mensen hen speldrang kwijt kunnen bij laagrisicospelen en zich niet verliezen in het spel.
Waarom een verbod op gokreclame niet de enige oplossing is
Een totaalverbod op gokreclame, zoals geopperd door minister Van Quickenborne, is ons inziens zeker niet de grootste hefboom om gokverslaving in te perken. Deze regel houdt namelijk geen rekening met de organische communicatie die een sportwedstrijd met zich meebrengt. Krantenartikels, TV en radioprogramma’s met voor- en nabeschouwingen, online sportsites zoals Sporza, de wedstrijden zelf: dit zijn allemaal geen reclame-uitingen, maar toch zijn te stuk voor stuk triggers die kunnen aanzetten tot gokken. Het weghalen van de merknamen van sportweddenschappen op truitjes is slechts een druppel op een hete plaat.
De Nationale Loterij doet aan een strenge zelfregularisatie. Ook wij hebben namelijk een sportweddenschappenplatform Scooore, maar daarvoor volgen wij strikt alle opgelegde regels. Ons Scooore-filiaal is tevens ook losgekoppeld van onze loterijspelen. Dat maakt dat spelers die bv deelnemen aan Lotto niet vanuit dezelfde spelersaccount ook nog inzetten op een match via Scooore. Ook de winsten kunnen niet ingezet worden op het andere speelplatform. Op Scooore zal je bv ook niet kunnen wedden op wielerwedstrijden van onze Lotto-Soudal ploeg.
Een andere ‘verleider’ die het voor spelers met een overmatige speeldrift zeer aanlokkelijk maakt om in te zetten zijn spelen met een hoge pay-out. Hoe meer je potentieel kan winnen met een inzet des te aantrekkelijk het is om te spelen. Wanneer deze hoge pay-outs aangepakt zouden worden zijn deze spelen vanzelf minder attractief. De fiscaliteit voor deze aanbieders aanpassen kan daarin een oplossing zijn.
Monopolie biedt beste garantie op veilig en transparant spelbeleid
Graag verwijzen we ook nog eens naar de regelgeving van het Europese Hof van Justitie, het hoogste orgaan voor alle Europese lidstaten. Hun aanbeveling voor de regeling van de markt inzake loterijen en kansspelen vormt een uitzondering op hun adagium voor het vrij organiseren van de markten voor diensten en goederen binnen Europa. Zij stellen namelijk dat elke lidstaat de kansspelmarkt mag organiseren zoals ze dat zelf willen, maar dat de bescherming van de speler vooropgesteld moet worden en dat het dus bij voorkeur kan georganiseerd worden door een overheid in de vorm van een overheidsmonopolie. Dat is de beste garantie op een veilig, transparant en verantwoord spelaanbod.
En dus komen we bij de Nationale Loterij uit, die monopolie heeft op het organiseren van loterijspelen en het kanaliseren van spelers naar een veilige, transparante omgeving. De overheid geldt als onze enige aandeelhouder en moet ons en onze kanalisatieopdracht dus verdedigen.
In onze Raad van Bestuur zetelen vertegenwoordigers van de hele regering, er zijn twee regeringscommissarissen, ons mediaplan wordt voorgelegd en goedgekeurd door diezelfde Raad van Bestuur en dus is er geen enkele aanleiding om de belangen van de Loterij te ondermijnen door gokreclame volledig aan banden te leggen.
Onze expertise als oplossing
We zijn ervan overtuigd dat de Nationale Loterij eerder een deel van de oplossing is dan de oorzaak van een groeiend probleem. Onze spelen zijn door hun aard van nature verantwoord en aan onze opdracht om het spelaanbod te kanaliseren voldoen we door goeie communicatie naar een breed publiek. Geïnteresseerde spelers moeten geïnformeerd worden over bijvoorbeeld de stand van een Jackpot of een productaanbod om tot bij onze producten te komen. Onze communicatie naar spelers voldoet al decennia lang aan strenge normen waaronder een ethische code en leeftijdsbegrenzing.
Bovendien zijn wij het enige bedrijf dat op een objectieve manier zou kunnen aantonen wat het spelgedrag is en waar de verschillen zitten tussen een loterijspeler en iemand die op sportweddenschappen speelt. We willen daar een inkijk in bieden en onze expertises delen om tot een goeie, evenwichtige oplossing te komen voor een probleem dat onze hele maatschappij aanbelangt. In samenspraak met onze staatsecretaris, Sammy Mahdi, zullen we dus zeker bekijken waar er eventuele strengere richtlijnen nodig zijn ter bescherming van de speler, iets wat voor de Loterij het allerhoogste goed blijft.
Nationale Loterij.
Als sectororganisatie vinden wij het belangrijk om te luisteren naar de meningen van onze lezers. Daarom is het mogelijk om op de artikels op onze website te reageren. Persradar verzoekt haar lezers dit op een volwassen en beleefde manier te doen. Beledigingen, persoonlijke aanvallen, het spammen van de commentaren, illegale informatie (bv. inbreuken op het auteursrecht of andere wettelijke bepalingen) en commerciële informatie zijn niet toegestaan. Persradar en de redactie van Radar eigenen zich daarom het recht toe om dergelijke reacties te verwijderen wanneer zij dit nodig achten.
Verder gaan wij uit van de goede intenties van de Radar-lezer. Commentaren worden niet voor publicatie goedgekeurd. Radar wijst alle verantwoordelijkheid af voor wat in de commentaren verschijnt en hoeft qua visie, waarden en mening niet noodzakelijk akkoord te gaan met wat in deze commentaren verschijnt.