In volle Corona-crisis, tussen maart en mei, trokken de Nederlandstalige kranten beter hun streng dan de Franstalige titels. Dat blijkt uit cijfers van AMP die we opvroegen naar aanleiding van een gesprek met krantenuitgever François le Hodey bij Mediaspecs.
Als in Franstalig België François le Hodey het woord neemt, dan luistert de media business. De man leidt intussen 24 jaar de mediagroep IPM, bekend van de kranten La DH-Les Sports en La Libre Belgique. Recent nam IPM Éditions de L’Avenir over, waardoor de Franstalige krantenmarkt een duopolie werd. De enige overgebleven concurrent is Rossel, de groep achter Le Soir en Sudpresse.
In een zomerinterview met Mediaspecs blikt le Hodey terug op de Corona-crisis. Tijdens het gesprek ontstaan enkele interessante nuances op het heersend beeld over de krantenverkoop sinds midden maart. Het aantal pagina’s per krant bij IPM verminderde en ook de totale verkoop in de krantenwinkels daalde, terwijl de abonnementenverkoop geen gevolgen voelde en het online lezen explosief steeg. “We hebben zeker digitale abonnementen verkocht, maar deze toename was niet enorm hoog, omdat we vonden dat het onze burgerplicht was om alle Covid-informatie gratis te verspreiden”, aldus le Hodey. “Er is op het internet geen economisch voordeel behaald als gevolg van de Corona-crisis. We speelden gewoon onze rol en de rol van grote persmerken is gegroeid. We komen veel sterker uit de crisis.”
Het beeld dat de CEO van IPM schetst, lijkt sterk op het Vlaamse, maar de passage over de lagere verkoop in de dagbladhandels valt op. Was die dan sterker dan gemiddeld? De cijfers die AMP voor de periode van maart tot mei analyseerde, hielden het voor de totale Belgische krantenmarkt op een verkoopdaling met 3%. Navraag leert dat de Nederlandstalige kranten het beduidend beter deden dan de Franstalige. AMP merkt een verschil van zo’n 5 procentpunten. Van eind februari tot eind mei verloren de Franstalige kranten 7,2% van hun verkoop, terwijl dat bij de Nederlandstalige tot 2,1% beperkt bleef. AMP wijst op de rol van de winkelabonnementen. Die zijn onbestaand in Franstalig België, maar vormen in Vlaanderen een derde van het volume en bleven lopen tijdens de crisismaanden.