Uit de mails die onze redactie ontvangt, blijkt dat veel dagbladhandels zich zorgen maken over de gezondheidsrisico’s die verbonden zijn aan het openhouden van een krantenwinkel in tijden van corona. De voorbije dagen verschenen in de media al heel wat tips die uitleggen hoe je kan meehelpen om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Maar wat kan je nu precies doen in een krantenwinkel?
De absolute basisregel die sinds de start van de maatregelen voor iedereen voorop staat: garandeer minimaal 1,5 meter afstand tussen mensen. Zeker wanneer zich een wachtrij vormt in de winkel, kan je er als dagbladhandelaar actief om vragen om afstand te houden. Unizo verspreidt handige affiches om klanten hierop attent te maken en we zien ook winkels die met rode lijnen op de vloer hun klanten aantonen wat een veilige afstand is.
Dagbladhandelaars stellen zich net als andere uitbaters van essentiële winkels de vraag hoe ze moeten omgaan met klanten die symptomen van het corona-virus vertonen. De federatie van apothekers liet daarover weten dat “klanten met symptomen van het corona-virus zich niet meer mogen aanbieden bij de apothekers, maar telefonisch contact moeten nemen met hun apotheker die dan zal bekijken op welke manier de geneesmiddelen bij de zieke kunnen worden gebracht.” Krantenwinkels kunnen naar analogie daarmee klanten vragen om in geval van ziekte niet meer langs te komen, maar telefonisch contact op te nemen om te vragen om bijvoorbeeld een krant te komen bussen.
Een verder doorgedreven vorm van afstand houden, is het plaatsen van een plexiglas op de toonbank. Ook hier zagen we bijvoorbeeld de apotheken afgelopen weekend al meteen dergelijke schermen installeren. In Nederland kregen alle kassa’s bij 950 Albert Heijns en 670 Jumbo’s een plexiglas om fysiek contact met klanten te vermijden. We kregen al melding van dagbladhandelaars die deze ingreep in hun winkel hebben uitgevoerd.
VFP kreeg al telefoontjes van aanbieders van beschermpanelen uitgevoerd in transparant plexiglas. Lasercut.be bijvoorbeeld stuurde voorbeelden door van panelen in 4mm plexiglas (in verschillende toonbankformaten) op zwarte houten voetjes met onderaan een doorsteek om producten uit te wisselen en met uitsparingen voor kabels van bijvoorbeeld een betaalterminal.
Winkels met een grote oppervlakte en supermarkten moeten het aantal mensen op de winkelvloer beperken. Voor grote oppervlakten geldt de regel dat ze maximaal één persoon per 10 m² gedurende 30 minuten mogen toelaten. De overheid heeft echter niet bepaald waar de grens ligt tussen een kleine en een grote oppervlakte. Op onze vraag vanaf wanneer zich in een gemiddelde krantenwinkel te veel mensen bevinden, kreeg onze redactie nog geen duidelijk antwoord. Gezond verstand is dus de maatstaf, maar het supermarktgemiddelde van één klant per 10 m² winkeloppervlakte is alvast geen slecht uitgangspunt.
Zorgen voor handhygiëne was net als het houden van afstand één van de eerste ingrepen die we dagbladhandels zagen nemen. Het aankopen van handgel is zeker niet altijd en overal een evidentie. Als het lukt dan is het raadzaam om in de winkel en in de buurt van de kassa en de eventuele wachtrij een flesje zeep te voorzien.
Ook zien we winkeliers die hun klanten bestellen met handschoenen aan. Het is geen verplichting, omdat een goede handhygiëne vooropstaat. Het is beter regelmatig de handen te wassen, dan een hele dag met dezelfde handshoenen klanten te bedienen. Wie graag handschoenen gebruikt, wisselt best regelmatig.
Hoe minder winkeluitbater of personeel en klanten in aanraking komen met hetzelfde materiaal, hoe kleiner het besmettingsrisico. Geen cash aanvaarden en klanten laten betalen met bancontact of contactloos is een eerste evidente ingreep op dat vlak. Tracht verder te vermijden dat je producten van klanten moet aannemen, ook al is dat niet altijd vanzelfsprekend waar scannen noodzakelijk is.
Consumentenorganisatie Test-Aankoop raadt winkelbezoekers aan om bij thuiskomst niet-poreuze verpakkingen te reinigen met water en zeep. Het geeft iets aan over de kans dat viruspartikels op bijvoorbeeld magazines blijven zitten nadat een klant die heeft doorbladert. Om te vermijden dat een teruggeplaatst magazine een risico op besmetting wordt, kan je klanten afraden om door pers of boeken te bladeren en die vervolgens terug in het rek te zetten. Dezelfde redenering werd overigens gebruikt om de sluiting van bibliotheken te vragen: het is geen goed idee om mensen door boeken te laten snuisteren.
Heeft u nog creatieve ideeën om het besmettingsrisico in uw krantenwinkel te verkleinen? Mail ze ons door op redactie@persradar.be #samentegencorona