Dat elektronisch betalen, of althans het aanbieden ervan, verplicht zou worden, was al een tijdje duidelijk. De eerste signalen daarover dateren al van voor de pandemie en kregen door Covid-19 alleen maar extra steun. Sinds vorige week is het effectief zover en is het verplicht om op zijn minst één mogelijkheid tot elektronisch betalen aan te bieden. Die verplichting gaat ruim: de wet legt ze op aan alle ondernemingen “die permanent economische activiteiten gericht op consumenten uitvoeren”. De regel geldt dus ook voor een vrij beroep, een vzw die producten of diensten verkoopt (denk aan een sportclub met een kantine of ticketverkoop), of een overheidsdienst zoals een gemeentelijk zwembad of een bibliotheek.
Voor minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) is de nieuwe wet een speerpunt van zijn strijd tegen zwart geld (met name in de horeca), maar tegelijk wil hij de veiligheid bevorderen en ervoor zorgen dat consumenten nergens nog tot cash betalen kunnen worden verplicht. “Het is belangrijk om niet te discrimineren”, stelde Van Peteghem onlangs in een podcast van de nieuwssite Business AM, gemaakt met de steun van Bancontact Payconiq Company. “Als we vragen om elektronisch betalen aan te bieden, dan geldt dat voor iedereen. Op die manier willen we oneerlijke concurrentie vermijden.”
Toen deze nieuwe wet nog een wetsvoorstel was, peilde Radar bij zijn lezers naar de aanwezigheid van elektronische betaalmiddelen. Bijna twee jaar geleden gaf een heel grote meerderheid aan toen al minstens één elektronisch betaalmiddel aan te bieden. Slechts 6% deed dat nog niet. Wel gaf twee derde toen aan dat ze het liever niet als verplichting zagen, wat nu dus wel het geval is.
Eind maart polste ook CCV bij de Belgische handelaars naar hun mening en daaruit bleek dat de dagbladhandels het ruim beter doen dan het gemiddelde. Over alle categorieën van handelaars heen bleek dat 21% op dat moment nog geen elektronisch betaalmiddel aanbood. Volgens CCV haalden deze winkeliers aan dat hun klanten er niet om vroegen en dat het te duur is om elektronische betalingen te ontvangen. Twee handelaren op de drie gaven echter ook aan geen idee te hebben van de effectieve kostprijs. Nog uit de studie van CCV bleek dat consumenten zeer verveeld reageren op een winkel die de mogelijkheid nog niet aanbiedt. De helft van wie geen cash op zak heeft, kiest voor een andere winkel en keert later niet meer terug.
Behoort u tot de kleine groep van krantenwinkels die nog niet in orde is? Weet dat er vandaag meerdere mogelijkheden zijn om elektronisch betalen aan te bieden. Dat kan uiteraard via de welbekende betaalterminal, maar het kan ook goedkoper via een app waarmee de klant een QR-code scant om te betalen. Een middenoplossing is een pinpad, een kleine kaartlezer die gekoppeld is aan tablet, smartphone of computer en een lagere instapprijs heeft dan de betaalterminal. Wie helemaal niets wil betalen als handelaar, kan zich ook in regel stellen door de mogelijkheid aan te bieden om over te schrijven. Misschien niet altijd even handig voor een klant die een krant komt kopen, maar wel perfect volgens de wettelijke regels.
Als sectororganisatie vinden wij het belangrijk om te luisteren naar de meningen van onze lezers. Daarom is het mogelijk om op de artikels op onze website te reageren. Persradar verzoekt haar lezers dit op een volwassen en beleefde manier te doen. Beledigingen, persoonlijke aanvallen, het spammen van de commentaren, illegale informatie (bv. inbreuken op het auteursrecht of andere wettelijke bepalingen) en commerciële informatie zijn niet toegestaan. Persradar en de redactie van Radar eigenen zich daarom het recht toe om dergelijke reacties te verwijderen wanneer zij dit nodig achten.
Verder gaan wij uit van de goede intenties van de Radar-lezer. Commentaren worden niet voor publicatie goedgekeurd. Radar wijst alle verantwoordelijkheid af voor wat in de commentaren verschijnt en hoeft qua visie, waarden en mening niet noodzakelijk akkoord te gaan met wat in deze commentaren verschijnt.